มะพลับ
มะพลับ
ชื่อพื้นเมือง : ตะโกสวน,
พลับ, มะพลับใหญ่
ชื่อสามัญ :
Bo Tree
ชื่อวิทยาศาสตร์ :Diospyros
areolata King & Gamble.
ชื่อวงศ์ :
Ebenaceae
ด้านนิเวศวิทยา
พบขึ้นตามป่าดงดิบ และตามบริเวณป่าชายเลน
เหนือระดับน้ำทะเล 2-30 เมตร ทางภาคใต้
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์
มะพลับเป็นไม้ยืนต้นขนาดกลาง สูงถึง 15
เมตร ลำต้นมักคดงอ เปลือกค่อนข้างเรียบ สีน้ำตาลปนเขียวอ่อน
หรือปนดำ
ใบ
ใบ
เป็นใบเดี่ยว เรียงสลับกัน ตัวใบรูปขอบขนาน
กว้าง 4-7
ซม. ยาว 7-20 ซม. โคนใบโค้งมน ขอบใบเรียบ
ปลายใบเรียวทู่ เนื้อใบหนา ผิวเกลี้ยงทั้งสองด้าน
หรือมีขนประปรายบ้างตามเส้นกลางใบด้านล่าง เส้นใบมี 6-12 คู่
แต่ละเส้นคดงอไปมา พอมองเห็นทั้งสองด้าน ก้านใบยาว 1-1.5 ซม.
มีขนประปราย
ดอก
ดอก
มีดอกเพศผู้และเพศเมียอยู่ต่างกัน
ดอกเพศผู้ออกเป็นช่อสั้นๆ ตามง่ามใบ ก้านดอกยาวประมาณ 2
มม. มีขนหนาแน่น ดอกเพศเมียมักออกเดี่ยวๆ ตามกิ่งเล็กๆ ก้านดอกยาว 5-10
มม. มีขนคลุมแน่น
ผล
ผล
กลมหรือค่อนข้างกลม เส้นผ่าศูนย์กลาง 2.5-3.5
ซม. ยาว 3-5 ซม. ผลแก่ค่อนข้างนุ่ม
ผิวมีเกล็ดสีน้ำตาลแดงคลุม เกล็ดเหล่านี้หลุดง่าย
กลีบจุกผลแต่ละกลีบเกือบไม่ติดกัน เกลี้ยงหรืออาจมีขนบ้างทั้งสองด้าน
กลีบส่วนมากจะพับกลับ มีบ้างที่แผ่กางออก ขอบกลีบมักเป็นคลื่น ไม่มีเส้นลายกลีบ
ด้านสรรพคุณ
ใช้เปลือกต้นและเนื้อไม้
ต้มเอาน้ำดื่ม บำรุงธาตุ เจริญอาหาร
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น