จันอิน
จันอิน
ชื่อพื้นเมือง : จัน จันขาว จันลูกหอม จันโอ อิน
ชื่อสามัญ : Gold apple
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Diospyros decandra Lour.
ชื่อวงศ์ :
Ebenaceae
ด้านนิเวศวิทยา
พบในประเทศจีน
อินเดีย เวียดนาม พม่าและลาว ในประเทศไทยพบได้ทั่วไป
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์
ต้นจันอิน
เป็นไม้ยืนต้น สูงประมาณ 10-20 เมตร เรือนยอดเป็นทรงกลมหรือทรงกระสวย หนาทึบ ลำต้นตรง เปลือกต้นเรียบ
สีน้ำตาลเข้มอมเทาหรือดำแตกเป็นสะเก็ด เนื้อไม้สีขาว
ส่วนกิ่งอ่อนยอดอ่อนจะมีขนสีน้ำตาลปกคลุม และมีกิ่งก้านเหนียว
ใบอินจัน
เป็นใบเดี่ยวสีเขียวเข้ม ออกเรียงสลับกัน ใบคล้ายรูปรี โคนใบมน
ปลายใบสอบหรือแหลม แผ่นใบเรียบบางเป็นมันลื่น ขอบใบเรียบ ยาวประมาณ 7-10 เซนติเมตร กว้างประมาณ 1-3
เซนติเมตร
ดอกอินจัน
ดอกมีสีขาวนวลหรือสีเหลืองอ่อน
ดอกเป็นดอกเดี่ยวหรือดอกช่อ แยกเพศอยู่คนละต้น ดอกเพศผู้ออกดอกเป็นช่อขนาดเล็ก
ช่อหนึ่งมีประมาณ 3 ดอก ตามส่วนต่าง ๆ
มีขนสีน้ำตาลแดงปกคลุมอยู่ มีกลีบเลี้ยง 4-5 กลีบเรียงเป็นรูปถ้วยแต่ไม่เชื่อมกัน
ส่วนกลีบดอกมี 4-5 กลีบ โคนกลีบเชื่อมติดกันเป็นรูปเหยือกน้ำ
ส่วนดอกเพศเมียจะออกดอกเป็นดอกเดี่ยวตามกิ่งเล็ก ๆ กลีบดอกและกลีบเลี้ยงจะเหมือนดอกเพศผู้แต่ใบใหญ่กว่า
ผลไม้อินจัน
ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางผลประมาณ 4-8 เซนติเมตร
ที่ผลจะมีส่วนของกลีบเลี้ยงติดอยู่ที่จุก ผลอ่อนมีสีเขียว
แต่เมื่อสุกแล้วจะเป็นสีเหลือง เนื้อนุ่ม มีกลิ่นหอมและมีรสหวาน
สามารถรับประทานได้ โดยผลอินจันจะมีอยู่สองแบบคือ ลักษณะของผลเป็นรูปกลมแป้น
ไม่มีเมล็ดหรือมีเมล็ดลีบ ผลมีรอยบุ๋มตรงกลาง รสฝาดหวาน มีกลิ่นหอม จะเรียกว่า
ลูกจัน ส่วนผลที่มีลักษณะของผลเป็นรูปกลมและมีเมล็ด 2-3 เมล็ด
ไม่มีรอยบุ๋ม มีรสฝาดหวาน จะเรียกว่า ลูกอิน โดยผลอินจันจะมีรสฝาด
ต้องคลึงให้ช้ำก่อนรสฝาดจึงจะหายไป
ด้านสรรพคุณ
ผลมีกลิ่นหอม
เนื้อผลมีรสหวาน นิยมนำมารับประทานเมื่อสุก มีสรรพคุณทางสมุนไพรคือ แก้ไข
บำรุงเลือดลม แกร้อนในกระหายน้ำ บำรุงประสาท แก้เหงื่อตกหนัก ตับปอดพิการ ขับพยาธิ
แก้สะอึก แก้ท้องเสีย แก้ไข้กำเดา
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น